Norwegia - niegdyś ziemia rybaków, pasterzy - w ciągu ostatnich dziesięcioleci wyrosła na najbogatsze z państw Skandynawii, dorównujące dochodem narodowym Szwajcarii. Kraj ten jest przy tym najdroższym miejscem do życia (najwyższe podatki!) w Europie. Swą zamożność Norwegia zawdzięcza nie tylko protestanckiemu etosowi pracy, ale także bogatym złożom ropy naftowej, eksploatowanym na Morzu Północnym i Norweskim. Przy bardzo wysokim poziomie życia, Norwegowie pozostali - poza mieszkańcami Bergen, dumnymi ze swej hanzeatyckiej przeszłości - ludźmi skromnymi i przyjaznymi obcokrajowcom.

TURYSTYKA

Norwegia jest uważana za jeden z najatrakcyjniejszych turystycznie krajów Europy, przy czym atutem kraju są bardziej jego warunki naturalne niż klimatyczne czy historyczne. Kraj ten odwiedza rocznie około 3 milionów turystów, głównie z Niemiec, Danii, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Pewną barierą w rozwoju masowej turystyki są bardzo wysokie koszty wypoczynku w Norwegii. Poza ośrodkami miejskimi (Oslo, Bergen, Trondheim, Stavanger) turyści odwiedzają niezwykle malownicze fiordy, znajdujące się wzdłuż niemal całego wybrzeża, stolicę sportów zimowych - olimpijskie (1994) Lillehammer i zamieszkałe przez ludność lapońską rejony za kołem podbiegunowym (Tromso, Narwik). Wzrasta również zainteresowanie należącym do Norwegii, a położonym na dalekiej północy, Spitsbergenem.

KUCHNIA

Kuchnia norweska bazuje na produktach dostępnych w kraju. Norwegowie chętnie spożywają ryby (także rybę suszoną - lutefisk), zupy rybne oraz owoce morza. Do najpopularniejszych ryb należą dorsz, śledź, łosoś i pstrąg. W tradycyjnej kuchni norweskiej spożywało się płaty mięsa renifera oraz wieloryba (kval). Do popularniejszych dań mięsnych należą również: pulpety cielęce (zwykle podawane z ziemniakami), mięso jagnięce z kapustą, wołowina (niekiedy podawana na zimno). Norwegowie specjalizują się w produkcji serów, najbardziej znane z nich to: Jarlsberg, ost oraz kozi ser geitost. Najpopularniejsze w Norwegii pieczywo jest pełnoziarniste. Norwegowie piją chętnie herbatę, mocną kawę i produkty mleczne. Alkohole są bardzo drogie, a ich podaż jest przez państwo świadomie ograniczana.

NIEZBĘDNE INFORMACJE

Ambasada Królestwa Norwegii, 00-559 Warszawa, ul. Fryderyka Chopina 2a, tel. 621-42-31 do 33, 625-21-92 do 93, 629-09-36, 696-40-30, faks: 628-09-38, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Ambasada Polska w Norwegii: Oslo, Olav Kyrres plass 1.

Do Oslo dolecieć można bezpośrednio z Warszawy, można także skorzystać z jednej z linii autobusowych, lub dopłynąć promem z sąsiednich państw. Komunikacja kolejowa i autobusowa działa sprawnie, ale jest bardzo droga (chociaż, szczególnie na kolei, istnieje wiele zniżek). Tańszym środkiem transportu są promy, łączące miejscowości na wybrzeżu. Banki w Norwegii otwarte są od 8.15 od 15.30 (w czwartki do 17.00). Sklepy pracują od 9.00 lub 10.00 do 17.00 (w czwartki do 19.00), w soboty do 13.00-14.00. Istnieją aparaty przyjmujące monety (1, 5 i 10 koron) oraz karty magnetyczne. Korzystanie z kart kredytowych jest powszechne. Rozmowy telefoniczne w Norwegii należą do najdroższych na świecie (opłaca się dzwonić poza godzinami szczytu tzn. między 17.00 a 8.00 oraz w czasie weekendu). Numer kierunkowy kraju: 0047.
Język norweski należy do grupy języków germańskich. Wielu Norwegów zna język angielski, niektórzy niemiecki.

MIASTA

OSLO

Stolica i największe miasto Norwegii (zespół miejski 750 tys. mieszk.) położone nad Oslofjordem; główny ośrodek gospodarczy, kulturalny oraz naukowy kraju, największy port morski Norwegii. Oslo zajmuje od wielu lat pierwsze miejsce na liście najdroższych metropolii kontynentu. Miasto zostało założone w 1048 r. W XI w. stało się siedzibą biskupa i ważnym ośrodkiem handlowym. Od końca XIII w. Oslo pełniło funkcję siedziby królewskiej i, nieformalnie, stolicy kraju. W 1624 r. miasto zostało zniszczone przez potężny pożar, a następnie odbudowane przez króla Chrystiana VI jako Christiania. W 1814 r. Christiania stała się formalnie stolicą Norwegii. W 1924 r. przywrócono miastu jego dawną nazwę - Oslo. Do najcenniejszych zabytków miasta należy potężny zamek królewski Akershus, wzniesiony na samym początku XIV w. Po pożarze w 1527 r. zamek został przebudowany w stylu renesansowym przez Chrystiana IV Duńskiego. Nowy pałac królewski - neoklasycystyczny Slottet, podobnie jak gmach parlamentu, pochodzi z początku XIX w. Skromna w wystroju katedra (Domkirken) została zbudowana w 1697 r. Przykładem interesującej współczesnej architektury jest nowy ratusz, zbudowany w latach 1933-1950. Muzeum Łodzi Wikingów ma w swym zbiorach oryginalne łodzie sprzed 1100 lat. Muzeum Muncha posiada bogatą kolekcję prac związanego z Oslo słynnego ekspresjonisty. Norsk Folkemuseum jest skansenem, prezentującym dziesiątki domostw z terenu całej Norwegii. W parku Frogner można obejrzeć obszerną kolekcję rzeźb norweskiego artysty G. Vigelanda.

BERGEN

Miasto w zachodniej części Norwegii (225 tys. mieszk.), pięknie położone nad Morzem Północnym; ośrodek przemysłowy, kulturalny, akademicki, duży port morski. Miasto zostało założone około 1070 r. W XII-XIV r. Bergen było stolicą Norwegii. W średniowieczu miasto było najważniejszym ośrodkiem handlowym, największym portem Skandynawii i członkiem Hanzy. W Bergen (pomimo licznych katastrofalnych pożarów) zachowało się wiele zabytków, świadczących o dawnej potędze miasta. Forteca Bergenhus została wzniesiona w XII-XIII w. i starannie odbudowana przed 30 laty po zniszczeniach wojennych. Dobudowana w XVI w. wieża jest pięknym przykładem architektury późnogotyckiej. Katedra św. Olafa pochodząca z XIII-XVI w. została przebudowana w XIX w. Kościół NM Panny zbudowano w XII-XIII w. w stylu romańskim. Stare Bergen (Gamle Bergen) jest zespołem cennej XVIII- i XIX-wiecznej drewnianej architektury (spośród około 40 budynków 17 można zwiedzać wewnątrz). Ratusz miejski zbudowany w XVI w. należy do wybitniejszych przykładów architektury renesansowej w kraju. W mieście odbywają się festiwale muzyki i folkloru norweskiego. Interesujące Muzeum Trądu dokumentuje walkę z ta chorobą. Handlową przeszłość miasta objaśnia interesujące Muzeum Hanzy. W Bergen Aquarium nieopodal portu podziwiać można faunę i florę morską.

TRONDHEIM

Trzecie miasto Norwegii (145 tys. mieszk.), położone w środkowej części kraju, nad najszerszym fiordem całej Norwegii - Trondheimsfjord; ośrodek przemysłowy, kulturalny i turystyczny. Miasto założył pod koniec X w. Olav Tryggvason. Od 996 r. Trondheim (zwane w średniowieczu Nidaros) było siedzibą królów Norwegii i miejscem ich koronacji. W 1152 r. w mieście założono arcybiskupstwo. Trondheim stało wówczas także centrum pielgrzymek do grobu św. Olafa. W mieście zachowało się wiele interesujących obiektów historycznych. Potężna gotycka katedra z XII-XIV w. wzorowana była na angielskiej katedrze w Canterbury. We wnętrzu tej największej w całej Skandynawii świątyni znajduje się grób XI-wiecznego króla Norwegii - św. Olafa, który wprowadził w swym kraju chrześcijaństwo. W katedrze przechowywane są norweskie regalia. Z wieży katedry można podziwiać widok całej okolicy. Nieopodal znajduje się pałac arcybiskupów Trondheim wzniesiony w XIII w. Pałac królewski - rokokowy Stiftsgarten z 1774 r. jest największą zabytkową budowlą drewnianą w Skandynawii. Do cenniejszych zabytków miasta należy również Gamle Bybro - most staromiejski z tzw. Bramą Szczęścia. Na głównym rynku starego miasta znajduje się kolumna z pomnikiem założyciela miasta - Olava Tryggvasona. Biała forteca Kristiansten została wzniesiona w 1681 r.